Dinsdag 6 september 2022 .

Om 6.00 uur ontwaakt de stad en ik ook door het geluid van tram, bus en vrachtverkeer. We hebben dan ook beide ramen wagenwijd openstaan omdat de geur van onze vochtige fietskleding ons gisteravond tegemoet sloeg toen we uit de stad terug kwamen. Prima geslapen, kon ook niet anders na zoveel inspanning, een rustig ontbijt, buiten ons slechts een andere gast en geen t.v. aan.

Wederom zaten we om half 9 op de fiets. Eerst even het drukke verkeer in de stad trotseren om bij het Europees parlement een kijkje te gaan nemen, lees fotograferen. Straatsburg is op zich een fietsvriendelijke stad met zijn vele fietspaden maar iedereen doet er zo zijn eigen ding, stoplichten zijn alleen voor auto’s en de elektrische stepjes vliegen helemaal langs je heen. Voordat we de stad uit zijn vallen er een paar druppels maar niet noemenswaardig, de jassen zijn in de tas gebleven en in de loop van de dag was het weer zweten.

Na een kilometer of zeven komen we weer landelijk te fietsen en fietsen we een kilometer of 20 langs Canal de la Bruche. Hagedisjes schieten voor en onder ons langs. Een prachtig gezicht was de reiger langs de kant gespiegeld in het water, helaas bleef hij niet wachten tot ik mijn mobiel te voorschijn had dus heb ik hem 's-avonds geschetst, met dank aan de lesjes urban sketching van Lineke Lijn. Bij Ergersheim zien we de eerste druivenhellingen en met 35 km op de teller stappen we in Molsheim af voor een koffie bij een pâtisserie. Doen daar nog even wat aan sight seeing, wat een mooie plaatsjes komen we hier tegen met al die oude vakwerkhuizen.
Na Molsheim begint het klimwerk weer en en schuift mijn helm over mijn hoofd, wat ook aan de bodylotion kan liggen waar ik gisteren mijn haren mee heb gewassen. Tof die reis/navulflaconnetjes…maar uiteindelijk hebben we zo’n 624 hoogtemeters gemaakt doe dat maar eens zonder te transpireren. Volop tussen de wijngaarden gefietst en van de Vogezen, die we gisteren steeds op de achtergrond zagen kunnen we nu de bomen onderscheiden.
We picknicken langs de kant van een wijngaard een voorbijganger vraagt of alles goed gaat en vanmorgen riep een meisje “bon courage” verder veel “bonjours” wij doen net zo hard mee.

By the way, het is Ben, gisteren, onze eerste fietsdag al direct gelukt, voor de zoveelste keer, zijn fietshandschoenen te verliezen. Voor de volgende ga ik écht een koordje haken voor onder zijn fietsshirt.

16.05 uur staan we voor hotel Dontenville in het bruisende Châtenois waar op dinsdag alles gesloten is behalve de bar en restaurant van ons hotel, dat wordt een houten kont krijgen.
78 km op deze prachtige dag weggetrapt.




Verstuurd vanaf mijn iPad