Kefalonia 8-6-2018

8 juni 2018 - Kefalonia, Griekenland

Steeds gedacht dat er een klink in de kabel zou komen maar het is nu dan zo ver, we gaan naar Kefalonia. De koffers staan klaar en een tas met eten en drinken, we gaan een lange nacht tegemoet. Rond 21.30 worden we door Barbara op station Cuijk afgezet, daar is al direct verwarring doordat de treinen wegens werkzaamheden niet doorrijden naar Boxmeer komt onze trein op het ander spoor binnen dan normaal maar we zitten goed en komen zonder problemen via Nijmegen in Utrecht. Van Utrecht is het slechts een half uurtje naar Schiphol waar we om 24.15 uur aankomen. We zoeken een plekje waar we voor een paar uur met de benen omhoog kunnen en dat kan bij Assistance waar we als eerste zitten maar al snel meer mensen bijkomen. Ook een meisje met ervaring die haar dekentje mee heeft genomen, zie foto. Het kan haast niet anders dat we zo’n beetje de eerste zijn bij het inchecken. Wat een verschil in klantvriendelijkheid t.o.v. Weeze of Eindhoven. Op verschillende plaatsen staan stewards die naar de juiste balies verwijzen. Volautomatische bodyscan, ook nieuw voor ons.

Voordat de stewardessen het veiligheidsritueel hebben gedemonstreerd ben ik al onder zeil. We hebben een tussenlanding op Volos waar zowat het halve vliegtuig leegloopt en 70 nieuwe passagiers aan boord komen. Voor onze veiligheid vraagt de stewardes ons de handbagage op schoot te nemen zodat zij kunnen controleren of er geen pakketjes zijn blijven liggen. Hoe stom kun je zijn om dit te negeren! Mijnheer kreeg dan ook terecht een uitbrander. Omdat tussen Volos en Kefalonia het vliegtuig niet zo hoog gaat bleef het lampje "riemen vast" branden ondanks dat gingen er toch mensen naar het toilet. De toch al gepikeerde stewardes gaf ons te kennen dat we de aanwijzingen voor onze eigen veiligheid en voor die van andere moesten respecteren en opvolgen. Zeer terecht vond ik. Met een ruime bocht en flinke klap landen we met een kwartiertje vertraging op Kefalonia. Er staat een flinke wind, soms stormachtig, dat zal de reden geweest zijn. Er is slechts één bagageband die al snel begint te lopen. Het kleine koffertje is er al vlot, voor de grote hebben we even gevreesd. De band stopte en een handjevol overgebleven passagiers begon wat zenuwachtig rond te lopen. Ik heb wel even gekeken of het vliegtuig er nog stond..maar een grondstewardes stelde ons gerust, don’t worry...de band begon weer te draaien, nieuwe ronde, nieuwe kansen., het zal je maar gebeuren en met een tussenlanding zou ik er niet van staan te kijken dat er wat fout gaat met de bagage.

 Guido staat ons op te wachten en brengt ons naar appartement Felix in Mousata. Daar krijgen we eerst wat te drinken voordat hij ons de kamers laat zien en vervolgens gaan we de fietsen afstellen. Via de mail zijn onze lichaamslengte al doorgegeven dus veel moeilijkheden levert dit niet op. De routes nog even doorgesproken en nadat we de koffers uit hebben gepakt gaan we aan het zwembad bijtanken. Niet alleen vanwege de wind stellen we onze eerste fietstocht uit naar morgen, het is vermoeiend om een nacht door te halen. Later lopen we naar het strand, 2 km naar beneden waar we een terrasje pakken en op de terugweg eten we bij restaurant Stamna, vlakbij het appartement. Alles heel relaxed zonder massatoerisme. Morgen gaan we de fiets op, laat de wind a.u.b. gaan liggen.

Foto’s