Kefalonia/ Ithaka 16-6-2018

Tegen de voorspelling in hebben we vandaag meer zweetdruppels dan regendruppels gehad. Als ik om 7 uur even uit bed ben regent het maar om half 9 is het droog en dat is het nog steeds als we op de fiets naar Stavros gaan.

We hebben gewoon de zwemspullen weer meegenomen we laten ons niet zo gauw afschrikken. Stavros ligt slecht 19 kilometer verderop maar wat een klimwerk we hebben er zeker 11/2 uur overgedaan. De ene haarspeldbocht na de ander. Ben op stukken geweest waar ik beslist niet achter het stuur van een auto had willen zitten, of ernaast of achterin. Wat natuurlijk wel weer mooie uitzichten oplevert, aan de ene kant op Kefalonia aan de andere kant op verschillende kleine eilandjes. Ook vandaag weer het geklingel van geitenbellen en grappig om te zien hoe ze auto’s normaal vinden maar zich doodschrikken van fietsers.

Stavros is het grootste dorp van noord Ithaka met in het midden een paar winkeltjes en tavernes een oude kerk en een standbeeld van Odysseus en een overzicht van zijn omzwervingen na de Trojaanse oorlog. (Ik heb me gisterenavond ingelezen, lang leve Wikipedia) Na Stavros fietsen we door naar Frikes, een in de 17e eeuw gesticht dorp aan de oostkust van Ithaka. De hele omgeving van Stavros heeft continue bewoning gekend vanaf 3000 jaar voor Christus en is een belangrijk archeologisch gebied.

Ondertussen is het weer behoorlijk warm geworden, op de heenweg hadden we nog een enkel spettertje maar nu is het weer lekker zonnig dus we besluiten naar een strandje voor Vathi te fietsen dat we gisteren en vanmorgen op de heenweg, gezien hebben. Hier staan ligbedden onder olijfbomen, een idyllisch plekje aan het water. De terugweg gaat heel wat sneller als de heenweg, dat is dan weer het voordeel als je eerst hebt moeten klimmen! Als we toch zeker 11/2 uur hebben gelegen komt er een man op ons af die zegt dat het privegrond- en bedjes zijn waarop we liggen. Het hoort bij het appartement achter ons, maar een stukje verderop kunnen we bij hem(!) bedjes huren. Ja doei, dat gaan we voor dat eventjes niet meer doen dus fietsen we weer aan, maken nog een ommetje rond de baai van Vathi en gaan dan  naar onze eigen stek voor een knabbel en drankje, douchen en dan een hapje eten. Tijdens het etentje alleen muziek van Nana Moskouri, kon ze allemaal meezingen of neuriën, het wachten was op Weisse Rosen aus Athen,  laat dat nou nét niet gedraaid worden! Buiten verwachting een heerlijke dag gehad. Voor morgen wordt er (opnieuw) regen aangegeven, als het weer zo’n enkele spetter betreft als vandaag, zitten we daar niet mee.