Zondag 3-5-2015

Na de oudjes uitvoerig bedankt te hebben pour toute rijden we in de stromende regen weg. Ze vonden het maar niks dat we gingen, probeerden ons over te halen nog een nachtje te blijven in Le Logis des Lauriers Roses, maar nee, wij willen verder anders gaan we ons doel nooit halen en zoveel heeft Marennes nou ook weer niet te bieden. 

Zonder moeite met behulp van de Tomtom fietsen we het plaatsje uit en zitten al gauw weer op La Vélodyssée. De eerste kilometers veel polders met watergeulen en watervogels deed erg Hollands aan. Langs een kanaal met verschillende vissers, slecht wegdek of eigenlijk geen, kiezels en modder. Ondertussen werd het droog maar ik had een natte rug...dus weer afpellen. En zowaar, na een kilometer of 20 gingen de jassen uit en kwamen de zonnebril en de zonnebrand te voorschijn.

Ook hier liep de fietsroute weer over een oude spoorlijn. Daarna kwamen we over de Charente, met zijn bruin water, zou dat altijd zo zijn of door al die regen van de afgelopen dagen komen? Die typische vissershuisjes zie je steeds terugkomen in deze streek.

Vlak voor Rochefort begon het weer te regenen en hebben we even onder le Gare staan te schuilen. Na dat buitje klaarde het echt op, en 25 kilometer voor La Rochelle waar we voor het eerst van vandaag weer vlak langs de oceaan fietsten liepen volop wandelaars en ook op het strand en in zee waren de kitesurfers druk in de weer. Het ultieme vakantiegevoel, wat maar even duurde... Bij het binnenfietsen van La Rochelle was het mijn beurt voor een lekke band! Drie fietsvakanties zonder één en nu binnen een paar dagen twee. Het laatste stuk naar het hotel gelopen wat de band geen goed heeft gedaan, er zat een stukje glas in wat een hele hoop gaatjes veroorzaakt heeft en moest er een nieuwe band op. Morgen zien dat we nieuwe reservebanden kunnen krijgen. Ben heeft ook maar meteen de fietsen schoon gemaakt en gesmeerd, die zagen eruit van al die modder en regen! Ondertussen heb ik het dagelijkse wasje gedaan en zijn we daarna het stadje wat gaan verkennen en een restaurantje opgezocht. Gezellig, levendig, met veel terrassen, een leuke plek. Maar na wat gegeten te hebben en wat rond geslenterd te hebben en met 80 kilometers op de teller verlangen onze lijven rust. Dus terug naar Francois 1er voor onze verdiende rust.