Woensdag 20 september 2023 dagje Porto en omgeving

Niet zo heel best geslapen en al vroeg hoor ik de vliegtuigen weer overgekomen. Daar heb ik me gisteren al zo over verbaasd, de korte tijd die tussen de opstijgende vliegtuigen zit. Heeft Porto zo'n grote luchthaven?

Op ons privé-terrasje ontbeten, het is wel bewolkt maar toch gaan de badlakens, nou ja die we voor onze fietsdoelen gebruiken en de e-readers in de tas want je weet maar nooit hoe snel het weer opklaart. Gisteren is het nog over de 30 graden geweest!

Tegen 9.00en fietsen we richting Porto voor het eerst sinds weken niet in fietskleding en met slechts 1-lichte- tas. Voordat we naar boven naar de oude stad geklommen zijn hebben we toch nog even onze jacks aangetrokken omdat het begint te druppen. Nog geen half uur later zie ik dat er in een souvenirwinkel een bak met paraplu's van voor in de winkel naar achteren wordt gezet, het zonnetje komt al weer door.

Wat een gekkenhuis is het in de stad. Het halve centrum ligt overhoop voor het werken aan de metro, en wat een mensen!

We sjouwen wat met de fietsen aan de hand door de meute en kijken onze ogen uit, wat een verscheidenheid aan betegelde gevels en mooie steegjes. Natuurlijk het typische trammetje verschillende keren langs zien komen en een paar speciale winkeltjes ingelopen. Een die alleen blikjes sardines verkoopt of met jaartallen of met Portugese plaatsnamen op de blikjes. En een paar mooie keramiek winkels. Jammer dat we rekening moeten houden met het gewicht van onze bagage.

Voor het station is er geen doorkomen meer aan met onze fietsen aan de hand en pakken we een terrasje voor een bakkie en toiletbezoek. Horen en zien vergaat. Volop herrie in de bouwput, het verkeer wat zo goed en kwaad er nog door gaat en een accordeonist die onverstoord zijn ding doet. Het is gewoon hilarisch!

Ben stelt voor terug te gaan naar Matoshinos maar daar wil ik niets van weten. Ik had een tip gelezen dat er over de brug mooie stranden waren en dat het heel rustig fietsen is naar een vissersdorpje waar je heerlijk vis kunt eten. Voor mij was het zeker niet om de vis te doen maar moest hem toch ergens mee paaien. 

Zo goed dat we die tip opgevolgd hebben! Prachtig uitzicht op de stad en op de Douro vanaf ponte Luiz I. Heb alleen vandaag al over de 100 foto's gemaakt, ik bleef aan het knippen, zo geweldig dat het was! 

Over de brug treffen we twee Canadezen op vouwfietsen met daarachter hun samsonite koffers op wielen. Ze zijn onderweg naar Lissabon. We weten zeker als ze dezelfde tocht als wij zouden maken dat ze niet ver waren gekomen.

Aan de overkant is het een stuk rustiger, er heerst een gezellige drukte op de terrassen van de verschillende wijn -en porthuizen. In Vila Nova de Gaia eet Ben met veel smaak en plezier zijn geroosterde sardines en ik geniet van een portie spare ribs. 

Door naar het strand niet om te liggen maar wel om te kijken naar het spektakel van de golven. Wat een mooi schouwspel blijft dat toch. En hoe fijn is het dat we allebei plezier aan hetzelfde beleven (op de vis na dan).

Op de terugweg komen we langs een souvenirwinkel waar ik sjaals met azulejosmotief had zien hangen. Die wegen niks dus eventjes bekijken. Struikel daar over de drempel en val er 3 mannen tegelijk in de armen. Nou ja, is het drie weken, op de val van Ben na goed gegaan, zou ik de laatste dag op zo'n manier nog iets oplopen. Om het verhaal nog smeuïger te maken....ik had mijn helm op...

Om 17.30 uur zijn  we weer in Matoshinos waar we op het strandterras nog wat nemen en onze ereaders te voorschijn halen, hebben we die in ieder geval niet voor niets meegenomen.

Avondeten wordt een broodmaaltijd "thuis". Vandaag toch nog 201 hoogtemeters gemaakt in de 39 gewandelde en gefietste kilometers.

Nu nog een hele klus om de mooiste foto's van vandaag uit te zoeken en te plaatsen.