Dinsdag 12 september 2023 van Cacabelos naar Triacastela

De fietsttocht begon met kippenvel en eindigde met kippenvel daar tussen zaten héél véél zweetdruppels. Wat een zwaar traject!

Goed half 9 verlaten we Cacabelos nadat we van alles uit de tas bij elkaar gesprokkeld hadden voor een "verantwoord" ontbijt dat we eten aan de bar in de keuken van het hostel. 

Cacabelos ligt midden in de groene El Bierzostreek tussen fruitbomen en wijngaarden waar druivenplukkers volop bezig waren.

Het is nog aardig bewolkt en niet warmer dan 13 graden. Jasje wordt uit de tas gevist en morgen zorg ik dat ik sokken en legging bij de hand heb.

In Villafranca is het markt waar ik wat fruit insla en achteroversla omdat het zo weinig kost. 2 heerlijke perziken en knotsen van pruimen voor 1,25!  Ook dit is weer een historisch stadje met een weg daterend uit de prehistorie en hoog tegen de hellingen met grote overspanningen snelweg  A6.

29 kilometer na Villafranca zijn we de provincie León uit en in Galicia beland.Niet dat we er iets van merken maar de pas waar we over gaan ligt op de waterscheiding. Riviertjes stromen vanaf dit punt naar het westen naar de Atlantische Oceaan. Vanwege zijn invloed verschilt het landschap hier sterk met de droge hoogvlakten van afgelopen dagen.

De ene klim volgt op de andere over een traject van 30 kilometer naar Cebreiro. We pauzeren even op een terras in Vega de Valcarce waar een Deens meisje zit te urban sketchen.  Maak een praatje met haar en bewonder haar werk. Diep in mijn tas zit ook wat tekenspul. Had zelfs speciaal voor deze vakantie een schetsboekje gekocht met het idee om iedere dag een schets te maken. Van dat voornemen is niets terecht gekomen dat wordt dus iets voor van de winter.

Moet lachen om mezelf. Als ik een bord zie met een naam en een pijl met 1250 m erachter denk ik in hoogtes. Terwijl het over een afslag gaat.

Om 11.40 uur krijg ik een appje van Henny waar we zijn. Zij zit aan de koffie 7 kilometer achter ons. Wij staan voor het dilemma in Las Herreria, fietsverbod negeren en de weg volgen zoals andere fietsers doen of één van de omleidingen nemen naar Cabreiro. We overleggen even met het Duitse kampeerduo dat we precies een week geleden tegenkwamen. Onze fietsen zijn zwaar beladen maar die van hun puilen helemaal uit. Had met haar te doen, helemaal toen ik een stukje verderop hoorde dat ze woorden kregen.

Het wordt de omleiding...een lang verhaal in het kort verteld: over 38 kilometer hebben we 7 uur gedaan, over de laatste 17 kilometer 25 minuten....

Het was Afzien! Ik heb zo'n 10 kilometer mijn fiets omhoog moeten duwen. Ben heeft bijna alles kunnen fietsen op een paar kilometer na.

Prachtige uitzichten en het geklingel van koeienbellen, het loont zich zeker maar we zaten er helemaal doorheen.

Uiteindelijk gaat het weer naar beneden en komen we om 15.25 uur Cabreiro ingezoefd met slechts 38 kilometer op de teller.  Wie staat daar foto's te maken? Een eveneens uitgetelde Henny die een andere omleiding genomen gehad wat ook een hel was geweest. 

Daarna komen de laatste klimmen naar Alto do San Roque op 1270 meter hoogte , we juichen samen voor het pelgrimsbeeld en nog een stukje hoger naar Alto do Poie op 1335 meter hoogte. 

Dan gaat het in noodvaart bergafwaarts, we vliegen de laatste 17 kilometer naar Triacastela en voor de tweede keer deze dag hebben we het kippenvel op armen en benen. Handen, schouders en benen zijn verkrampt vanwege de snelheid. Wat zullen we een spierpijn krijgen van al deze inspanningen vandaag.

Om 17.10 uur staan we voor pension Lemos. Had dit vanmiddag niet durven hopen, dacht dat het of veel later zou worden of wellicht een ander overnachting zouden moeten zoeken.

66 kilometer zijn het vandaag geworden met 1235 hoogtemeters.

Totale stand 680 kilometers.

We hebben weer een fijne kamer, lekker gegeten in restaurantje 3 gangen menu incl. fles water en fles wijn voor 13 euro p.p. waar we ons over verbazen maar Ben wist te melden dat dit "Menu del dia" uit de tijd van Franco stamt.  Hij heeft er voor gezorgd dat iedere Spanjaard voor een redelijk bedrag een 3 gangen menu voorgezet moest kunnen krijgen. Daar profiteren wij nu nog van. Ook de Duitsers hebben het gehaald zij schoven in hetzelfde restaurant aan. Van Henny kreeg ik voor het eten te horen dat zij ook Triacastela heeft weten te bereiken. We logeren nu al een week steeds in dezelfde overnachtingsplaats.