Woensdag 13 september van Triacastela naar Palas de Rei

Om 8.15 uur zijn we weer reisvaardig. Het is nog fris slechts 11 graden en tussen de bergen hangt heel plaatselijk mist. Ben blij dat ik sokken en mijn legging heb aangetrokken. In Renche staat het kerkje in de zon te stralen en even later zetten we de lichten aan omdat we door de mist fietsen.

Bij Samos denk ik niet het eerste aan een plaats in Spanje maar aan een Grieks eiland waar mijn vader zijn hart aan had verpand. Maar deze plaats had hij ook zeker kunnen waarderen, het idylisch gelegen riviertje met zijn wandelpromenade en met één van de oudste kloosters van Spanje.

De volgende stop is in Sarria waar we een file trekken door de lange winkelstraat. Wat ons opvalt is dat automobilisten zo relaxed blijven tegenover fietsers.  Ook met passeren op de weg ze houden goed afstand en geven met knipperlicht aan als ze ons voorbij gaan. Waarschuwingsborden geven dit ook aan.

In Sarria pakken we een koffie en thee met een broodje in een lunchroom het ontbijt was zeer karig ik lust nog wel wat. 

Na 25 kilometer op en neer, het is ondertussen een graad of 17 kunnen mijn jas, legging en sokken uit. Gebruik mijn fluitje om Ben te waarschuwen dat ik even stop, en ja, het werkt!

We komen langs Portomarin waar het stuwmeer droog ligt en de Rio Miňo zo laag staat dat een oude brugpijler uit 1120 zichtbaar is. Vanuit deze plaats krijgen we een klim van 13 kilometer voor onze kiezen. Opnieuw killing! Tijdens deze klim stappen we wel even af om in de schaduw wat te eten, het is ondertussen 13.30 uur met 48 kilometer op de teller.

De zon staat hoog aan de hemel en de temperatuur loopt op tot ver boven de 30 graden, je kunt ons uitwringen.

We snakken naar een koud drankje dat we boven op de top in Hospital de la Cruz op een terras gebruiken. Omdat ik wil weten hoe ver het nog is naar Palas de Rei pak ik het routeboekje erbij en lees dat het laatste gedeelte van dit traject over een smalle heuvelachtige weg gaat. Pas op voor wandelaars en kuilen!

Nog geen half uur nadat ik dit gelezen heb hoor ik een kreet achter me en ligt Ben onder zijn fiets. 4 wandelaarsters zijn eerder bij hem dan ik. Hij moest voor hun uitwijken en zag door de schaduw van de bomen de kuil te laat. Een geluk op zo'n moment zijn de tassen die de val breken. Toch wat schaafwonden en ontvelde huid op hand en knie en spierpijn over de hele rechtse kant. Maar het had veel vervelender af kunnen lopen.

Het was even chaos in het Engels, Spaans en Nederlands. Ze kwamen met pleisters en ontsmettingsdoekjes. Een van de dames wilde mij een wandelstok geven die een ander op de grond had gelegd om Ben te helpen. Uh..ik heb een helm op hé... een busje stopte om te vragen of we verder konden en legde uit dat 500 meter verderop een aubergue is waar we eventueel een ambulance konden regelen. Heel lief en attent maar gelukkig allemaal niet nodig.

Heel rustig fietsen we de laatste kilometers naar Palas de Rei waar we om 17.00 uur arriveren. Vandaag 71 kilometers weggetrapt en 1133 hoogtemeters gemaakt. Totale afstand: 751 kilometers. 

We eten op de kamer van Casa Curro onze overnachtingsplek voor vandaag. Morgen kunnen we Santiago halen als alles verder goed verloopt, echter een groot probleem is het om daar een hotelkamer te vinden. Wordt vervolgd.