Vrijdag 15 september van Santiago de Compostela naar Padrón

Vanmorgen hebben we rustig aan kunnen doen. Op ons gemak ontbeten en daarna de stad weer in. De receptioniste wees ons gisteravond de lift verderop in de straat aan waarmee je zo boven in de oude stad staat. Dat hadden we eerder moeten weten dan hadden we niet over de trappen hoeven te zwoegen met onze fietsen en tassen. 

Bij het oversteken van een weg komen we een klas jongeren tegen onder begeleiding van een non nog in een habijt gekleed. Dat zie je bij ons toch al jaren niet meer!

We wilden de kathedraal binnen gaan bekijken maar daar stond een immense rij voor, jammer hadden we toch gisteravond moeten doen.

Op het plein voor de kathedraal was het gezellig druk, klappende, juichende en zingende mensen, mensen die elkaar omhelzen, rugzakken die de lucht in vlogen maar ook verstilde mensen in meditatie houding. Pas nu wordt ik emotioneel en dringt het tot me door wat we gepresteerd hebben, daar was ik gisteren veel te  moe voor. 

We verlaten het plein om wat  door de straatjes te dwalen en wat souvenirtjes te kopen.  Op verschillende plaatsen staan straatmuzikanten, vooral de groep zangers raakte me, klonk zo mooi in dat smalle straatje. Plaats de video op deze site voor een sfeerimpressie.

Tegen 12.00-en zijn we bij het hotel terug waar we ons omkleden en uitchecken maar waar onze tassen en fietsen nog mogen blijven staan. 

Het plan is om tot uiterlijk half 2 in de stad te blijven in de hoop dat we Henny dan kunnen verwelkomen. We moeten vanmiddag een kilometer of 23 fietsen naar het hotel in Padrón en we hebben geen idee over wat voor traject dat gaat. We kunnen vanaf nu tot Porto niet meer van het routeboekje gebruik maken.

Uiteindelijk blijven we tot over 15.00u, Henny appt dat ze in de buurt is en we kunnen het niet over ons hart verkrijgen haar hier in haar eentje tussen al die mensen aan te laten komen. 

Alles bij elkaar 10 kilometer door de stad gelopen maar ook 2 uur op het plein zitten te genieten van al die trotse blije mensen. En ons verwonderd aan twee barbies die toch zeker 3 kwartier elkaar in allerlei poses hebben gefotografeerd. Je kunt jezelf maar geweldig vinden!

Het was ons gisteravond al opgevallen dat er zoveel politie op de been is.  Op het plein wel 6 of meer politiebussen maar ook politie met honden en op een balkon van de kathedraal staat continu een bewaker met een pistoolmitrailleur.

En daar komt Henny dan aan die we lachend geen Snelle Henny meer noemen.

Bij haar komt de emotie wel gelijk los en staan we even in elkaars armen te huilen. Dat is wat de Camino met je doet.

Natuurlijk moeten er een foto van ons drietjes gemaakt worden dit keer door een Amerikaanse. En dan nemen we toch echt definitief afscheid. In de afgelopen anderhalve week hebben we zo vaak afscheid van elkaar genomen met de woorden " succes verder en misschien tot morgen". Nu hebben we beloofd dat we elkaar zeker nog gaan zien.

Terug naar het hotel voor onze fietsen en bagage en dan mag GoogleMaps ons de weg naar Padrón wijzen. Het waren slechts 24 kilometers maar we hebben wel alle soorten wegen gehad! Langs druk verkeer, door bebouwde kom, door soort van brandgangen tussen huizen door en over gravel door bossen en met natúúrlijk de nodige klimmen.

Hostel is prima wat we niet van het restaurant ernaast kunnen zeggen, dat wilde ons in eerste instantie geen eten verstrekken. Uit eindelijk toch gebakken ei met bacon en friet op. Hoogstaand diner...

Vannacht gaat het vechten worden samen op één rol kussen.

Hostal Camino Portegues. Zoals gezegd 24 kilometers met 232 hoogtemeters. 

Totale kilometerstand: 857