Vrijdag 31 mei 2019 van Passau naar Burghausen

Wat een romantiek, vlak onder de balken van een voormalig klooster samen op één kussen wakker worden. Ik had het niet verwacht maar we hebben heerlijk in onze “stal” geslapen. Dat mag dan ook wel het was de duurste overnachting tot nu toe.

Minder romantisch was de grensovergang naar Oostenrijk. Ik had me daar een Heidi gevoel bij voorgesteld. We moesten echter met de fiets aan de hand over een stuwdam/ elektriciteitscentrale lopen die 140.000 huishoudens voorziet. De meeste tijd vandaag hebben we langs de Inn gefietst, die de grens vormt tussen Duitsland en Oostenrijk. 

Het was best fris in een korte broek om half 9, dus van helemaal onderuit de tas moest mijn legging opgevist worden die weer uit kon bij de eerste stop in Reichersberg. Het is dan half 12 en we hebben 35 kilometer gefietst. We gaan niet zo heel vlot. In vergelijk met gisteren, we waren toen een half uur later weg en hadden op dezelfde tijd vier kilometer meer gefietst.

De route van vandaag gaat veelal over gravel en onverharde paden maar gelukkig geen last meer gehad van buiten de oevers getreden rivieren. Het is ook een pittige tocht met behoorlijk wat hellingen. Ben gaat als een speer ik kom er zwoegend en hijgend achteraan, het is flink aanpoten.

Bij café- bakkerij Huber slaan we na de Kaffee mit Kuchen op de vlucht voor de lucht van gebakken vis, we moeten dan nog 60 kilometer. In eerste instantie hadden we bedacht in Braunau te eindigen maar daar konden we uitsluitend een hele dure overnachting boeken waar we dan al om 14.15 uur zouden zijn geweest. We hebben er dan toch maar voor gekozen om een stuk door te fietsen en een hotel in Burghausen geboekt. Hebben we de hele dag in Oostenrijk gefietst gaan we toch weer in Duitsland overnachten. Morgen een herkansing om toch dat Heidi gevoel te krijgen als we Oostenrijk in gaan.

We hadden mooie stukken vandaag maar ook zeker saaie. Zie foto. Het bijbehorende gesprek ging zo. “Goh, wat een saaie weg" roep ik, die voorop fiets naar achteren. Ben: “ Ik doe net mijn mond open om het zelfde te zeggen” . “Dan kan ie nu weer dicht” is mijn antwoord. Ja, ja, we kletsen wat af onderweg!

Om 17.15 uur zijn we met onze avondhap aangekomen in hotel Dormero, jongens wat we nu weer voor een kamer hebben! Eentje met 2 bureaus en een tv formaat thuisbioscoop. Koelkast met freedrinks, luxe badkamer met bad waar ik meteen gebruik van maak. Heerlijk om na 98 kilometer even in te ontspannen! Onze fietsen staan veilig in de kelder, via de trap. Daar hadden we vandaag al mee geoefend we zijn een paar keer niet zo’n fietsvriendelijke situaties tegen gekomen. 

Zoals gezegd 98 kilometer erbij brengt de totaalstand op 1154 kilometer, gemiddelde snelheid 15 en 531 hoogtemeters.