Woensdag 5 juni van Finkenstein naar Pontebba

We zitten hier in een wintersportgebied en dat is te merken aan het dekbed, eruit dat ding, alleen een hoes is voldoende. We mochten uitslapen omdat we niet zo’n lang traject voor de boeg hadden en er geen zwembad op de volgende overnachting is. De wekker op 7.30 uur in plaats van 6.45 uur, ben je natuurlijk om 6.00 uur wakker!

We komen er nu pas achter hoe groot het hotel is met zijn kamers en appartementen. Om 9.20 uur vertrekken we op de navigatie, dat geeft wat gemopper van mijn kant want o, die oren van Ben! Als ik aangeef dat ik een foto wil maken fietst hij gewoon door en kan ik bultje op, bultje af zoeken waar hij gebleven is. Na dit gezegd te hebben genieten we weer volop van de prachtige natuur om ons heen.

Na 13 kilometer als we ongeveer een uur gefietst hebben kunnen we de route weer oppikken. We fietsen door de Karinthishe Dolomieten vlak langs het drie landenpunt dat met een kabelbaan te bereiken is. Doen??? Het kerkhof is dezelfde richting op...laat maar zitten, we zijn allebei niet zo van die helden...

Na 26 kilometer om 11.30 uur bereiken we de grens. Trots op onze prestatie maken we selfies. Mijn mobiel komt met een foto in spiegelbeeld, is dat normaal? Gelukkig komt er net een groep Nederlanders aan waarvan er één een leuke foto van ons maakt en Ben een van hen. Zij zijn een week op pad met Fitalreizen van Villach naar Grado. Tot Tarvisio zitten we achter dan weer voor deze groep, daarna hebben we ze niet meer gezien.

Direct na de grens, hoppa, stevig omhoog door de bossen, door een stroompje water dat ook hier om de paar honderd meter van de bergen afkomt. Maar wat een helder water! Op sommige plekken zie je hoe breed de rivierbedding is en hoe relatief weinig water erin staat. Het lijkt ons dat het hier veel droger geweest is dan in Oostenrijk.

In Camporosso drinken we aan de voet van een piste een koud watertje. De kabelbaan is volop in werking. Voor wandelaars?

Van Malborghetto tot Pontebba zitten we op een prachtig fietspad, een voormalige spoorlijn met oude stationnetjes.

Met 58 kilometer op de teller bereiken we Pontebba. Heb ik net tegen een man gezegd die net als wij foto’s staat te maken “Bella Italia”, nou dat idee krijg ik niet bij dit plaatsje. Wordt er depri van, wat een armoedig iets of is dit Italiaans? Volgens Ben ligt het aan de leeftijd. Op onze tocht twee jaar geleden naar Spanje hebben we ook benauwde kamertjes gehad en konden we erom lachen. Nou, dat ontgaat me nu even. 

Gauw spul uitwassen, douchen en naar buiten. Morgen weer een hotel met zwembad! Het hele plaatsje straalt vergane glorie uit.

Hoe het hier heet? Pensione Pontafel met een pizzeria waar we eerlijk is eerlijk een goede pizza op hebben.

Vandaag 58 kilometer gereden, totaal 1485 kilometer. 559 hoogtemeters gemaakt.

Terwijl ik na het eten met het verslag bezig ben hoor ik ineens Nederlands praten, kijk verbaasd achterom wie er aankomen, komt het uit de mobiel van Ben, support uit Nederland, leuk!